منظور از ایمنی ساختمان یک سری از امکاناتی است که در داخل ساختمان وجود دارند و جزو ساختمان محسوب می‌شوند. مانند نردبان‌ها، پلکان، کف، سقف، آسانسورها و … البته در ایمنی ساختمان‌یک موضوع دیگر هم وجود دارد و آن ایمنی در هنگام ساختمان سازی یا تخریب ساختمان می‌باشد که معمولاً به صورت موردی می‌باشد و در صنایع به ندرت این عملیات انجام می‌گیرند.
سقوط کارگران از پله، نردبان، پرتگاه‌ها و همچنین سقوط در چاه و چاله از معروفترین حوادثی هستند که در صنایع اتفاقی می‌افتد. طی 4 ماهه اول سال 1380، 4 هزار و 236 نفر از بیمه شدگان تأمین اجتماعی دچار حوادث ناشی از کار شده‌اند که از این تعداد حادثه سقوط کردن و لغزیدن با 777 مورد، ضرب دیدگی با 549 و شکستگی اعضاء‌با 463 مورد بیشترین نوع حوادث ناشی از کار را تشکیل داده‌اند (هفته نامه آتیه، 22 آبان سال 1380)
با همین آمار می توان قضاوت کرد که مسائل ایمنی ساختمان تا چه حدی باید جدی گرفته شود و در کارگاه‌ها و کارخانه‌های سطح کشور اجرا شود. با اجرای قوانین و مقررات مربوط به ایمنی ساختمان میزان حوادث صنایع را می‌توان تا حد زیادی کاهش داد.
در راستای همین برنامه و به خاطر نظام بخشیدن به مسائل مربوط به ایمنی ساختمان آئین‌نامه‌ای مشتمل بر 6 فصل و 290 ماده به اسثتناد مواد 85 و 86 قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ 19/5/1372 شورای عالی حفاظت فنی مورد بررسی و تأیید و در تاریخ 27/6/1372 به تصویب نهایی وزیر کار و امور اجتماعی رسیده است که در آن مسایل مختلف مربوط به ایمنی ساختمان مورد تجزبه و تحلیل قرار گرفته است.
مسئولیت ایمنی در کارگاه ساختمانی:
در هر کارگاه ساختمانی کارفرما، موظف است اقدامات لازم را به منظور حفظ و تأمین ایمنی عمومی بعمل آورد. کارفرما مسئول تدارک و فراهم آوردن روشنایی کافی در فضاهای عمومی، تهیه نرده و حفاظ و نصب آنها در اطراف سقف‌ها و دیوارهای خالی و فضاهای باز، فراهم آوردن و نصب نرده و حفاظ در اطراف پله‌ها و پاگردها، ایجاد ورودی ایمن برای کارگاه ساختمانی و محل کار، فراهم آوردن وسایل اطفاء‌حریق، تأمین آب آشامیدنی و سالم و ایجاد سرویس‌های بهداشتی، تهیه وسایل حفاظت فردی و کمک‌های اولیه و به طور کلی فراهم آوردن و تأمین شرایط ایمنی عمومی در داخل و خارج ساختمان کارگاه ساختمانی است.
هر کار فرما باید ابزار و وسایل و تجهیزات لازم برای انجام عملیات ساختمانی توسط کارگران را با رعایت مواد این محبث تهیه و نگهداری نماید تا در موقع لازم در اختیارکارگران قرار دهد و ضمن دادن آموزش‌های لازم به آنها مراقبت نماید که از آن وسایل به طور صحیح استفاده کنند.
عملیات ساختمانی باید طوری برنامه ریزی و اجرا شود که خطرهای احتمال ناشی از آن در داخل یا خارج از محل کار، در اسرع وقت قابل پیشگیری باشد. در صورت احتمال وقوع خطر جانی، کارفرما موظف است فوراً کار را متوقف نماید و کارگران را از محل احتمال وقوع حادثه دور کند. کارفرما باید وقوع هر گونه حادثه ناشی از کار در ساعت کار عادی یا غیر ساعت کار عادی روزانه در محل کارگاه را در اسرع وقت و قبل از آنکه علایم و آثار مرتبط با آن از بین رفته باشد، به واحدهای مربوط در وزارت و امور اجتماعی محل اطلاع دهد.
ایمنی و سلامت مردم و کارگران (ایمنی عمومی)
مسدود و محدود نمودن پیاده‌روها و معابر عمومی و سایر فضاهای عمومی، برای انبار کردن مصالح یا انجام عملیات ساختمانی با رعایت موادر زیر امکان پذیر می‌باشد:
الف) وسایل، تجهیزات و مصالح ساختمانی باید در جایی قرار داده شوند که حوادثی برای عابرین و وسایط نقلیه بوجود نیاورند. مصالح و وسایل ساختمانی شبها نیز باید بوسیله علایم درخشان و چراغ‌های قرمز احتیاط شوند.
ب) در مواردی که نیاز به تخلیه مصالح ساختمانی در معابر عمومی یا مجاور آن باشد، باید مراقبت کافی به منظور جلوگیری از لغزش، فرو ریختن یا ریزش احتمالی آنها به عمل آید.
پ) در مواردی که باید داربست در معابر عمومی قرار گیرد باید با استفاده از وسایل موثر از جابجا شدن و حرکت پایه‌های آن جلوگیری شود.
ادامه این مقاله:
https://www.amin-inst.ac.ir/building-safety-part-one/
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مشاهده مقالات بیشتر
